Etken Patojen: Botrytis cinerea

Hasar Tipi: Parazitik

Hasarın Yeri: Meyvenin dış yüzeyi, kabuk altı dokular ve iç kısmı

Hasarın Oluşumu: Genellikle hasattan sonra; ancak enfeksiyon çiçeklenmeden itibaren başlar ve depolama sonuna kadar devam edebilir

Hasarın Görüldüğü Çeşitler: Tüm çeşitlerde görülebilir; ancak ince kabuklu, mekanik yaralanmalara açık çeşitler daha hassastır

Belirti ve Bulgular:

Botrytis enfeksiyonu genellikle hasat sonrası dönemde, özellikle soğuk hava depolarında ortaya çıkar. Ancak enfeksiyon, çiçek kalıntıları veya gövde-sap yaralanmaları üzerinden hasat öncesi dönemde bulaşır ve meyvede latent (gizli) kalabilir.

Başlıca belirtiler:

• Kaliks (çiçek çukuru) bölgesinde yuvarlak, gri-kahverengi, çökük çürüklükler

• Lezyonlar genellikle büyür ve yüzeye doğru gri, kadifemsi küf tabakası (spor ve misel yapısı) oluşturur

• Yumuşamış doku ve çökük alanlar karakteristiktir

• Enfekte bölgede meyve dokusu yoğun su kaybına uğrar, yüzey büzüşür

• Çürük alanlar genellikle mekanik hasar, dolu zararı, elmanın gövdeye sürtünmesi gibi giriş noktalarına yakındır

• Lentiseller çevresinde kahverengileşme ve yoğun sporlanma görülebilir

• Lezyonlar genellikle belirsiz sınırlı, yayılma eğilimli ve ikinci enfeksiyonlara açıktır

Patojen Oluşumunun Nedeni:

Botrytis cinerea genellikle:

• Çiçek kalıntıları, sap ve kaliks dokusu gibi ölü-doku bölgelerinden gelişir

• Yüzeyde sporlar oluşturur; nemli, düşük hava sirkülasyonlu ortamlarda hızla çoğalır

• Soğukta gelişme kapasitesine sahiptir; bu nedenle soğuk hava depolarında ciddi kalite kaybına neden olur

Enfeksiyon Zamanı:

• Başlangıç: Çiçeklenme dönemi

• Gizli enfeksiyon: Hasat dönemine kadar fark edilmez

• Aktivasyon: Hasattan sonra özellikle yüksek nemli (> %95) depolarda

Genellikle Şu Durumlarda Ortaya Çıkar:

• Meyvede fiziksel yaralanma (hasat darbesi, taşıma hataları, dal sürtünmesi)

• Hasat sonrası hızlı soğutmanın yapılmaması

• Depolama süresinin uzaması

• Yüksek bağıl nem ve kötü havalandırma (özellikle sandık altları, istif içleri)