(Pseudomonas syringae pv.)

Tanımı, Biyolojisi

Bu hastalığa Pseudomonas syringae isimli bakterinin iki farklı patovarı neden olmaktadır. Bu patovarların optimum gelişme sıcaklıkları 25-30°C arasında değişmekte olup, maksimum 35°C, minimum ise 1°C nin altındadır. Hastalık etmeni, gözlerden, çatlaklardan, yaralardan ve budama yerlerinden bitkiye girer ve kışı kanserin kenarlarındaki kabuk dokusunda, sağlıklı gözlerde ve sistemik olarak iletim demetlerinde geçirir. Ayrıca, belirti göstermeksizin yapraklar ve çiçeklerin yüzeyinde, yazın bahçede bulunan yabancı otlar veya diğer bitkilerin yüzeyinde epifitik olarak canlılığını devam ettirebilir. İnce dal enfeksiyonları, genellikle yaprak dökümü sırasında ve kış aylarında meydana gelir. Bakteriler, dallara göz diplerinden, budama yaralarından, yaprak izlerinden ve herhangi bir nedenle açılmış çeşitli yaralardan girer. Kabuk ve iletim demetlerine kadar ilerleyebilir. Ana dal ve gövdede soğuk kış periyodunda, kanser gelişimi yavaştır. Kış sonu ile büyümenin hızlı olduğu, ilkbahar arasındaki periyotta, kanser gelişimi çok hızlanır. Bakteri ilkbaharda kanserlerde çoğalmaya başlar ve yağmurla çiçeklere ve yapraklara yayılır. Bakteriyel kanser ve zamklanma hastalığını oluşturan Pseudomonas syringae pv. syringae, başta kiraz ve kayısı olmak üzere sert çekirdekli meyve ağaçlarında hastalığa neden olurken; P. s. pv. morsprunorum ise sadece kiraz, erik ve badem türlerine özelleşmiştir. Bakteriler kanserlerin kenarlarındaki kabuk dokusunda kışı geçirir. İlkbaharda bakteri bu kanserlerde çoğalmaya başlar ve yağmurla çiçek ve genç yapraklara yayılır. Gözlerdeki çatlaklardan ve budama yerlerindeki yaralardan bitkiye girer.

Belirtileri

✓  Yapraklarda küçük, yağ yeşili, sarımtırak haleli, zamanla morumsu kahverengi renk alan lekeler oluşur. Bu lekeler zamanla kurur ve düşer. Yapraklar saçma ile delinmiş bir görünüm alır.

✓  Kanserli dalların uç kısımlarındaki yapraklar ilkbahar sonları ve yaz aylarında solgunlaşıp, ölebilir.

✓  Hastalıklı çiçekler solar, kahverengi renk alır ve dalda asılı kalır.

✓  Hastalıklı tomurcuklar kahverengileşerek kurur.

✓  İnce dallar ve sürgünlerde yanıklık, kabukta esmer, çökük lekeler görülür ve fazla sayıdaki lekeler dalın kurumasına yol açar. Ana dallar ve gövde üzerinde kanserler oluşur. İlkbaharda kanserler hızla ilerler. Kanserli dokuların yüzeyi ıslak ve yanık görünümlüdür. Bu bölgelerden zamk çıkışı gözlenir.

✓  Meyvelerde küçük, hafifçe çökük kahverengi lekeler oluşabilir.
Hastalığın Görüldüğü Bitkiler: Kiraz, erik, kayısı, turunçgiller, armut, şeftali, badem, ceviz gibi meyve ağaçları ve gül, leylak, karakavak, dişbudak, meşe, söğüt gibi çeşitli bitkiler.

Mücadele Yöntemleri:

Kimyasal olmayan mücadele:

✓  Fidan üretiminde sağlıklı çöğür ve gözler kullanılmalıdır.

✓  Ağır hasta ağaçlar sökülüp yakılmalıdır.

✓  Ağaçlar üzerindeki kurumuş veya belirti bulunan dallar ve gövde üzerinde bulunan kanserler sonbaharda ilaçlamadan önce enfekteli kısmın 30-60 cm altından kesilerek yakılmalıdır.

✓  Budamada kullanılan aletler her seferinde % 10’luk çamaşır suyuna daldırılarak dezenfekte edilmelidir.

✓  Bahçede yabancı ot mücadelesi yapılmalıdır.

Kimyasal Mücadele:

İlaçlamalar Bordo bulamacı ile sonbaharda yaprakların % 75’i döküldükten sonra

1. ilaçlama ve ilkbaharda gözler uyanmadan önce

2. ilaçlama olmak üzere yılda iki defa yapılır. Kiraz ağaçlarına uygulanacak Bordo bulamacının dozu diğer sert çekirdekli meyve ağaçlarına uygulanacak dozdan farklıdır.

Kullanılabilecek etken maddeler

Şeftali için ruhsatlı etken madde yoktur.