Fosfor, hem birkaç temel bitki yapısı bileşiğinin bir parçası olarak hem de bitkilerde çok sayıda önemli biyokimyasal reaksiyonun dönüştürülmesinde bir kataliz olarak temel bir besindir. Fosfor, özellikle güneş enerjisini yakalayıp faydalı bitki bileşiklerine dönüştürmedeki rolüyle dikkat çeker.
Fosfor, tüm canlıların genetik "hafıza birimi" olan DNA`nın hayati bir bileşenidir. Aynı zamanda, bitki yapısı, tohum verimi ve genetik transfer için gerekli proteinleri ve diğer bileşikleri oluşturmak için DNA genetik kodunu okuyan bileşik olan RNA`nın bir bileşenidir. Hem DNA hem de RNA yapıları fosfor bağlarıyla birbirine bağlanır.
Fosfor, bitkilerin "enerji birimi" olan ATP`nin hayati bir bileşenidir. ATP fotosentez sırasında oluşur, yapısında fosfor bulunur ve fide büyümesinin başlangıcından tane oluşumuna ve olgunluğa kadar olan süreçlerde gerçekleşir.
Bu nedenle fosfor, tüm bitkilerin genel sağlığı ve canlılığı için gereklidir. Fosforla ilişkilendirilen bazı spesifik büyüme faktörleri şunlardır:
- Uyarılmış kök gelişimi
- Artan sap ve gövde gücü
- Geliştirilmiş çiçek oluşumu ve tohum üretimi
- Daha homojen ve daha erken mahsul olgunluğu
- Baklagillerin artan nitrojen N-sabitleme kapasitesi
- Mahsul kalitesinde iyileştirmeler
- Bitki hastalıklarına karşı artan direnç
- Tüm yaşam döngüsü boyunca gelişimi destekler
Bitkilerde Fosfor EksikliğiFosfor eksikliğini teşhis etmek, azot veya potasyum eksikliğinden daha zordur. Mahsuller genellikle erken büyüme sırasında bitkinin genel bodurlaşması dışında belirgin bir fosfor eksikliği belirtisi göstermezler. Görme eksikliği fark edildiğinde, yıllık mahsullerde düzeltmek için çok geç olabilir. Mısır gibi bazı mahsuller, fosfor eksikliği olduğunda anormal bir renk değişikliği gösterme eğilimindedir. Bitkiler genellikle koyu mavimsi-yeşil renktedir ve yapraklar ve gövde morumsu hale gelir. Morun derecesi bitkinin genetik yapısından etkilenir ve bazı melezler diğerlerinden çok daha fazla renk değişikliği gösterir. Morumsu renk, bitkinin yapraklarında oluşan antosiyanin (morumsu renkli bir pigment) sentezini destekleyen şekerlerin birikmesinden kaynaklanır.
Fosfor bitkilerde oldukça hareketlidir ve eksik olduğunda yaşlı bitki dokusundan genç, aktif olarak büyüyen alanlara taşınabilir. Sonuç olarak, fosfora erken vejetatif tepkiler sıklıkla gözlenir. Bitki olgunlaştıkça fosfor, tohum ve meyve oluşumu için yüksek enerji gereksinimlerinin gerekli olduğu bitkinin meyve veren bölgelerine taşınır. Büyüme mevsiminin sonlarında fosfor eksiklikleri hem tohum gelişimini hem de normal mahsul olgunluğunu etkiler. Alınan her bir besinin toplam miktarının yüzdesi, büyüme mevsiminin sonlarında fosfor için azot veya potasyumdan daha yüksektir.
- Koyu gri yeşil yaprak ve gövde-sürgün büyümesi ve yaprak boyutunda engellenme.
- Tomurcuklarda ölüm
- Meyve sertliğinde azalma, verimde düşüş.
- Bitkinin yeteri kadar generatif organ gelişmez.
- Bitki iyi çiçek oluşturmaz.
- Meyveleri yeteri kadar büyüyemez ve tohum meydana getirmez.
- Kökler iyi büyüyemez ve etrafa yayılamaz.
Fosfor Fazlalığı
Fosfor fazlalığı belirtileri gözle kolay görülmez. Fosfor fazlalığı Cu, Fe ve Zn gibi diğer elementlerin üzerine etki yaparak onların noksanlıklarını ortaya çıkmasına sebep olur.
