Turunçgil siyah yaprakbiti (Toxoptera aurantii) 

Şeftali yaprakbiti (Myzus persicae ) 

Pamuk yaprakbiti (Aphis gossypii) Bö

Tanımı ve yaşayışı

Turunçgillerin taze sürgün ve yapraklarında; siyah yeşil, gri renklerde 1,5-2,5 mm büyüklükte olan zararlılardır. Kanatlı ve kanatsız formları vardır. Vücudun sırt kısmında değişik boylarda tatlımsı sıvı çıkaran iki adet boru şeklinde çıkıntı bulunur. Kışı, yumurta döneminde dal ve gövde üstünde geçirirler. İlkbahar başlarında açılan yumurtalardan çoğalarak hızla koloni oluştururlar. Sıcaklığın yükselmesi ile ölümler artar.

Zarar Şekli:

✓  Bitki özsuyunu emerek beslenirler.

✓  Turunçgil fidanları ile mandarinlerin genç sürgün ve yapraklarını tercih ederler. Beslenmeleri sonucu yapraklar kıvrılır, küçülür ve dolayısıyla gelişmesi durur.

✓  Çıkardıkları tatlı madde ile yaprak ve taze sürgünlerin üzeri kaplanır. Bu tatlı madde üzerinde gelişen is (fumajin) tabakası da solunumu engeller.

✓  Yaprakbitleri en önemli zararı ilkbaharda yapar.

Zararlı Olduğu Bitkiler:

Turunçgil, bir çok meyve, süs bitkisi ve yabancı otlarda zarar yaparlar.

Mücadele Yöntemleri

Kimyasal olmayan mücadele

✓  Gereğinden fazla azotlu gübre verilmemelidir.

Kimyasal Mücadele:

Yaprak bitlerine karşı mart-nisan aylarında bir ağaçta %15’in üzerindeki sürgün bulaşıklığında ilaçlama yapılabilir.

Kullanılacak etken maddeler