(Ustilago tritici)

Çiçeklenme devresinde buğday ve arpa ekiliş alanlarına gidildiğinde rastık hastalığına yakalanmış başaklar siyah toz yığını halinde kolayca görülebilir. Sağlam bitki başakları çiçek devresinden sonra olgunluğa giderken, rastıklı başaklardaki sporlar da çevreye dağılır ve geride sadece çıplak başak ekseni kalır. Genelde böyle olmakla birlikte, bazen bir başaktaki tüm başakçıkların hastalığa yakalanmadığı görülebilir. Yine rastıkla enfekteli bir taneden oluşan kardeşlerin hepsi hastalanmayabilir. Rastık hastalığı etmenleri uygun çevre koşullarına, konukçuların duyarlılığına, rastık ırklarına bağlı olarak değişik oranlarda ürün kaybına neden olurlar. Ülkemizde buğday rastığından oluşan zararın buğday çeşitlerinde % 19,6’a kadar çıktığı, buna karşın dış ülkelerde bazı senelerde % 50’ye kadar zarara neden olduğu tespit edilmiştir. Hastalık etmenleri gerek yurdumuzda gerekse dünyanın buğday ve arpa üretimi yapılan bütün bölgelerinde yayılmıştır. Fakat esas zararlı olduğu alanlar orantılı nemin yüksek olduğu kıyı ve geçit bölgeleridir.

Mücadelesinde; bir önceki yıl rastık hastalığı görülmeyen tarlalardan tohumluk seçilmelidir. Dayanıklı buğday ve arpa çeşitleri ekilmelidir. Rastık hastalığının yaygın olduğu yerlerde çok erken ekimden kaçınılmalıdır. Rastık hastalığına karşı yapılacak olan tohum ilaçlaması, ilaçlama cihazı çalışan selektör veya ilaçlama bidonlarında yapılmalıdır. İlaç tohum miktarına göre önerilen dozda kullanılmalıdır. Aksi halde düşük dozda etkisizlik ortaya çıkmakta, yüksek doz ise bazen tohum çimlenmesine olumsuz etki yapabilmektedir. İlaçlanmış tohumluk, ilaçlanmadan ekime kadar geçen süre içinde kuru yerlerde saklanmalı, polietilen vb. gibi hava geçirmeyen maddelerden yapılmış ambalajlarda asla saklanmamalıdır.