Tanımı ve Yaşayışı
Erginlerin vücut
uzunluğu dişi bireylerde 9.5–11.0 mm ve erkek bireylerde 8.0–9.5 mm’dir. Kanat
açıklığı dişi bireylerde 18–23 mm, erkek bireylerde ise 16–19 mm’dir. Ön
kanatlar dar, soluk gri bazen de sarımsı kırmızı, birkaç beyaz leke ile
süslenmiş ve daha koyu renkli enine iki çizgi belirgindir. Arka kanatlar beyaz
olup damarları belirgindir (Şekil 37a). Kelebekler dinlenme halinde iken,
kanatlar üzerinde “W” şeklinde bir desen görülür . Yumurta 077x0.5 mm boyutunda
ve ovalimsi yapıda açık renkli yumurtalar olgunlaştıkça turuncu rengi alır.
Larvalarda vücut pembemsi, baş ve pronotum kahverengidir. Olgun larva boyu
15–18 mm’dir. Larva, narın meyve kaliksinde
veya ağaçlarının kalın dal ve gövde kabukları altında açık gri bir kokon
örerek içinde pupa olur. Pupa, 3x10 mm boyutunda, kahverengindedir. Harnup
güvesi kışı depolarda, ağaç üzerinde veya yere dökülmüş meyveler ile konukçusu
olduğu ağaçların kabukları altında veya çatlaklarda değişik larva döneminde
geçirir. İlk ergin çıkışı bölgelere göre değişmekle birlikte, nisan-haziran
ayları arasında olur. En fazla kelebek çıkışı ise, haziran ikinci yarısı ile
temmuz ayı birinci yarısında olmaktadır. Erginler, çıkışı takip eden 1–2 gün
içerisinde çiftleşip yumurta bırakır. Ancak bu dönemde turunçgil ve nar meyveleri
fenolojik olarak yumurta bırakma olgunluğuna gelmediğinden, birinci dölün
zararı söz konusu değildir. Birinci döl erginleri, yumurtalarını genellikle ara
konukçulara ya da önceki yıldan ağaç üzerinde kalmış harnup, yenidünya,
fernezya akasyası meyveleri ile yeni yılda meydana gelen kurumaya yüz tutmuş
olgun yenidünya meyveleri ve bozuk gelişen harnup meyvelerine bırakır. Esas
zarar, ikinci ve üçüncü döl larvaları tarafından oluşturulur. İkinci döl
kelebekleri haziranın ortalarından temmuz sonlarına kadar çıkış yapar. Bu
dönemde, yumurta bırakma olgunluğuna gelmiş 3–5 cm çapındaki nar meyveleri
kaliksi (meyve tacı) ile turunçgillerden göbekli portakallar ve greyfurtların
özellikle Unlubit ile bulaşık olanlarını seçerek yumurtalarını tek tek bırakır.
Zararlı, Unlubit ile bulaşık olmayan greyfurtlara yumurta bırakmadıkları gibi,
bıraksa dahi birinci larva dönemini tamamlayıp meyve kabuğunu delememektedir.
Unlubit ile bulaşık olmayan göbekli portakallarda ise, larvaların bir kısmı
göbek kısmından girerek beslenebilmektedir. Harnup güvesi, 30°C sıcaklık ve %70
orantılı nem koşullarında bir dölünü ortalama 38 günde tamamlar ve 5 larva
dönemi geçirir. Bir dişi, ortalama 80–170 yumurta bırakır. Zararlı, yılda 4–5
döl verir. Turunçgilde 3. ve 4. döl zararlı olmaktadır.
Zarar Şekli
- Harnup güvesi, en fazla nar ve göbekli portakallarda, ikinci derecede
Unlubit ile bulaşık greyfurt meyvelerinde zararlıdır.
- Ergin dişi kelebek, yumurtalarını, Turunçgillerde özellikle, Unlubit ile
bulaşık göbekli portakalların göbek kısmı ile greyfurtların meyve sapı ve
meyvelerin birbirine temas ettiği kısımlara bırakır.
- Yumurtadan çıkan larva, varsa unlubitin çıkardığı tatlı madde ile biraz
beslendikten sonra göbekten içeri girer ve meyve etinde gelişerek burada
zararlı olur.
- Greyfurtlarda, larva, meyve kabuğunu delerek içeriye girse dahi gelişmesini
tamamlayamaz.
- Her iki meyve türünde de zarar gören meyveler, erkenden sararıp dökülür.
Nar meyvelerinde ise, yumurta temmuz ayından itibaren ben düşme dönemindeki
narların meyve tacına (kaliks) bırakılır.
- Yumurtadan çıkan larva, varsa Unlubitin salgıladığı tatlımsı madde ile
narın meyve tacında özellikle de stamenlerin bağlantı yerlerinde beslenir.
- Birinci ve ikinci larva dönemini tamamladıktan sonra üçüncü larva döneminde
kaliksten meyveye girer ve tanelerde beslenir.
- Beslenme sonucu zarar görmüş narın dış kabuğunda (kaliksin yan tarafında),
önce bir benek şeklinde kahverengileşme görülür.
- Daha sonra bu leke büyüyerek kabukta çökme, çatlama ve meyvede tamamen
çürüme meydana gelir. Ancak, meyvenin hızlı bir şekilde çürümesinde larvanın
meyveye bulaştırdığı bir mantar türü etkili olmaktadır.
- Olgun larva meyveye giriş deliğinden dışarı çıkarak, kaliks içerisinde pupa
olur. Harnup güvesi’nin zarar oranı, bahçe çevresindeki konukçu bitkilerin
çeşitliliğine bağlı olup, yüksek popülâsyonlardaki zararı, narda %25–30 ve
turunçgilde %5–32 olarak tespit edilmiştir.
Konukçuları
Harnup güvesi,
polifag bir meyve zararlısıdır. Konukçuları arasında harnup, nar, incir,
trabzon hurması, yenidünya, portakal, greyfurt, ceviz, elma, armut, badem,
kestane, fındık, üzüm, zeytin ve fernezya akasyası ile japon kavağı vb.
bulunmaktadır
Mücadele Yöntemleri
Kimyasal Olmayan Mücadele
- Nar ve Turunçgil bahçeleri içinde veya çevresinde, harnup ve yenidünya gibi
zararlının diğer konukçuları yetiştirilmemelidir.
- Hasada kadar haftalık kontrollerle yere dökülen bulaşık meyvelerin
toplanarak gömülmesi popülâsyonun düşürülmesi açısından önemlidir. Bu uygulama
ile zarar %80 oranında azaltılabilmektedir.
- Kültürel önlemlerin başarılı olabilmesi için tüm turunçgil yetiştiricileri
tarafından uygulanması gerekir.
Mekanik Mücadele
Meyvelerin Harnup güvesi tarafından zarar yapılabilecek fenolojik döneme
gelmesinden itibaren haftalık kontroller yapılarak, yere dökülen meyveler,
hasat sırasında ağaç üzerinde kalmış meyveler ile bahçe içi ve çevresindeki
diğer konukçulara ait meyveler toplanıp imha edilmelidir.
Biyolojik Mücadele
Öncelikle doğal düşmanların doğada korunarak etkinliklerinin
artırılmasına özen gösterilmelidir. Harnup güvesi’nin biyolojik mücadelesinde,
Bacillus thuringiensis’li preparatlar ilk larva çıkışından itibaren 10–15 gün
ara ile kaplama olarak ve özellikle meyveler iyice ıslanacak şekilde
uygulanmalıdır.
Predatörü
Orius minutus L. (Hem.: Anthocoridae)
Parazitoitleri
Phanerotoma flavistestacea Fish.(Hym.: Braconidae)
Habrobracon hebetor Say. (Hym.: Braconidae)
H. brevicornis (Wesmael) (Hym.: Braconidae)
Bracon lactus Wesmael (Hym.: Braconidae)
Apanteles sp. (Hym.:Braconidae)
Pristomerus vulnerator Panz. (Hym.: Ichneumonidae)
Trichogramma spp. (Hym.: Trichogrammatidae)
Entomopatojenleri
Bacillus thuringiensis var. kurstaki
Bacillus thuringiensis subsp kurstaki ABTS-351
ırkı
Bacillus thuringiensis berliner var kurstaki
Kullanılabilecek bazı etken maddeler