Bilgi Bankası

PATLICAN KURŞUNİ KÜF HASTALIĞI

(Botrytis cinerea)

Tanımı ve  Biyolojisi

Botrytis cinerea Fr.(teleomorph: Botryotinia fuckeliana (de Bary) Whetzel) fungal bir etmeni her yerde ve çok yaygın olarak bulunan polifag bir fungus olup, bir çok bitkiye saldırma ve koloni oluşturma yeteneğindedir. Bitkilere gelişmesi için ideal bir beslenme yeri oluşturan yaralı kısımlardan ve dokulardan giriş yapar. Konukçu bitkileri arasında domates ile ekim nöbetine giren veya domatesin yakın çevresinde yaygın biçimde yetiştirilen marul, salata, biber, patlıcan, çilek gibi bitkilerdir. Konidi, miselyum ve sclerot gibi değişik formlarda bitki artıkları üzerinde ve toprakta barınır. Yağmur, rüzgar ve örtü altında hava akımları yardımıyla yayılmaktadır. Hava neminin %95`lerde ve 17-23 °C sıcak olan havalar hastalığın gelişmesi için uygundur.

Hastalık Belirtisi:

✓  Her bitkide birbirinden farklı belirtilere neden olur.

✓  Hastalık gövde ve meyvelerde zarar meydana getirir.

✓  Lekeler önceleri toplu iğne başı büyüklüğünde olup bitkinin iç kısmında gelişerek genişler ve dokulara yayılırlar.

✓  Bitki dokusu çatlar ve konukçunun su kaybına neden olur.

✓  Gövde ve meyve sapı lekeleri nedeniyle meyve dökümü ortaya çıkar.

✓  Konukçunun çiçek zamanında taç yaprakları hastalığa çok duyarlıdır. Hastalık etmeni bu kısımlardan girerek meyveye geçer ve meyve çürüklüğünü başlatır.

✓  Yumrulu bitkilerde lekeler büyüdükçe yumuşak çürüklük oluşur.

✓  Hastalığın gelişmesi için en uygun koşullar 20–25 0 C sıcaklık ve %95– 98 orantılı nemdir.

Hastalığın Görüldüğü Bitkiler:

Bu hastalık hemen hemen tüm sebzelerde görülür.

Mücadele Yöntemleri:

Kimyasal olmayan mücadele :

✓  Seralarda iyi bir havalandırma yapılarak sıcaklık ve orantılı nemin yükselmesi önlenmelidir. Bitkiler arasında hava akımının olabilmesi için sık dikimden kaçınılmalıdır.

✓  Hastalıktan zarar görmüş olan bitkiler sökülerek imha edilmelidir.

✓  Dengeli gübreleme ve iyi bir bakım yapılarak bitkilerin sağlıklı gelişmeleri sağlanmalıdır.

✓  Çiğ olasılığına karşı güneş batımından 2 saat önce seralar ısıtılmalıdır.

✓  Hasattan sonra hastalık etmeninin dayanıklı yapılarının toprağa karışmasını önlemek için bütün bitki artıkları toplanarak yakılmalıdır.

Kimyasal Mücadele:

Çevrede ilk hastalık belirtileri görüldüğünde veya bitkiler çiçeklenme devresinde iken başlanmalıdır.

İlaçlamalar 10 gün arayla yapılmalıdır.

Kullanılabilecek etken maddeler

Etken madde

Dozu

İlaçlama/hasat arasındaki süre

200 g/l Penthiopyrad

125 ml/100 L su

1 gün

500 g/l Imazalil

30 ml/100 L su

3 gün

300 g/l Cyprodinil

100 ml/100 l su

3 gün

300 g/l Pyrimethanil

125 ml/100 L su

3 gün

%50 Fenpyrazamine

80 g/100 L su

1 gün

150 g/l Cyprodinil + 100 g/l Fludioxonil

150 ml/100 L su

3 gün

 



İlaç Önerileri