Zararlılar

ZEYTİN SİNEĞİ (Bactrocera oleae)

Tanımı ve Yaşayışı

Baş ve antenler sarı, göğüs üzerinde 3 adet açık kahverenginde bantlar vardır. Dişilerde karın daha geniş yapılı olup sonunda yumurta koyma borusu bulunur.  Larva, bacaksız ve şeffaf beyaz renklidir. Zeytin sineği çoğunlukla kışı toprağın 2-5 cm derinliğinde pupa halinde veya zeytinlik ve fundalıklarda ergin halinde geçirir. Erginler, toprak sıcaklığının 10 0C’yi bulmasından itibaren, ender olarak nisan başlarında, genel olarak hazirandan itibaren topraktan çıkmaya başlarlar. Ege Bölgesinde 4-5; Marmara Bölgesinde 3-4; Güney Doğu Anadolu Bölgesinde 2-5; Karadeniz Bölgesinde 3-4 döl vermektedir. Bir dölün gelişme süresi 30-40 gün kadardır.

Zarar Şekli 

  • Zeytin sineği larva döneminde, meyve etinde zarar oluşturur. 

  • Larva gelişme süresinde çekirdek etrafında galeriler açarak beslenir. 

  • Meyvelerin çürüyerek dökülmesine, zeytinyağı miktarının azalmasına kısmen de yağda asitliğin yükselmesine neden olur.

  •  Özellikle sofralık zeytinlerde zararı daha büyük önem taşımaktadır. 

  • Ülkemizde zeytin yetiştirilen tüm alanlarda bulunur. Zeytin sineği larva döneminde ve meyve etinde zararlı olur. 

  • Larva gelişme süresin de çekirdek etrafında galeriler açarak beslenir. 

  • Böylece meyvelerin çürüyerek dökülmesine, yağ miktarının azalmasına, kısmen de yağda asitliğin yükselmesine neden olur. 

  • Özellikle sofralık zeytinlerde zararı daha büyük önem taşımaktadır. 

  • Zarar oranı normal yıllarda %15-30, salgın yıllarda ise %100’e kadar ulaşabilmektedir.

Konukçuları

En önemli konukçusu kültür zeytinidir. Yabani zeytin ve Akçakesmede de zararlıdır.

Mücadele Yöntemleri

Kimyasal Olmayan Mücadele

  • Pupaların yok edilmesi için kış aylarında toprak sürülmelidir. 

  • Zarar periyodu boyunca 3-4 günde bir, kurtlu zeytinler toplanarak zeytinlikten uzaklaştırılır. 

  • Zeytin sineğinin sonbahardaki yoğun zararını önlemek için erken hasat yapılmalıdır. 

Biyolojik Mücadele 

  • Ege ve Akdeniz bölgelerinde yapılmış çalışmalarda, Zeytin sineğinin pek çok doğal düşmanı saptanmıştır. 

  • Ancak bunlar, doğada zararlıyı tek başına kontrol altına alacak yoğunluk ve etkinlikte değildir. 

  • Bu yüzden özellikle yağlık çeşitlerde yapılacak ilaçlamalarda doğal dengeye daha az zararlı olan bitki koruma ürünleri seçilmelidir.

Parazitoitleri
Aprostocetus epicharmus Walk. (Hym.:Chalcididae) 
Cyrtoptyx dacicida Masi. (Hym.:Pteromalidae) 
Cyrtoptyx latipes Rond. (Hym.:Pteromalidae) 
Eurytoma parvula (Thom.) (Hym.:Eurytomidae)
Eurytoma strigrifrons (Thom.) (Hym.:Eurytomidae) 
Eurytoma tibialis Boh. (Hym.: Eurytomidae) 
Eupelmus urozonus Dalm. (Hym.:Eupelmidae) 
Metaphycus silvestrii Sug. (Hym.:Encyrtidae)
Psyttalia (Opius) concolor Szelp. (Hym.:Braconidae) 
Pnigalio mediterraneus (Fer. and Del.) (Hym.:Eulophidae) 
Zaglyptus multicolor Grav. (Hym.:Ichneumonidae)
Predatörler Nagusta goedeli (Klt.) (Hem. : Reduviidae)

Biyoteknolojik Mücadele 

  • Kitlesel tuzaklama metodu kullanılarak Zeytin sineği popülasyonunun yüksek olmadığı alanlarda (en az 5 ha) Zeytin sineği ile başarılı bir şekilde mücadele etmek mümkün olmaktadır.

  • (Deltamethrin + Amonyum bikarbonat + Feromon kapsül içeren tuzaklar orta büyüklükteki ve yeknesak bahçelerde 1 tuzak/2 ağaç; diğerlerinde ise 1 tuzak/ 1 ağaç gelecek şekilde asılmalıdır.) Bu amaç için Bakanlıkça ruhsatlandırılmış tuzak tipi kullanılmalıdır. Ayrıca biyoteknik mücadele yapan üreticilerimize destekleme ödemesi yapılmaktadır.


Sarı yapışkan tuzak

Kimyasal Mücadele 

İlaçlama Zamanı 

  • Ergin çıkış zamanları iklim, toprak karakteri, çeşit vb. etkenlere bağlı olarak değişiklik göstermektedir. 

  • Bölge farklılıkları dikkate alınarak , meyvelerin yumurta koyma olgunluğuna geldiği dönemde vuruk sayımları yapılarak, yeterli vuruk ve tuzaklarda yakalanan Zeytin sineği ergin sayısında artış görülmesi halinde ilaçlamaya geçilmelidir. 

  • Bu nedenle tuzakların haziran ayının ilk yarısından itibaren asılması gerekmektedir. 

  • Vuruk sayımları haftada 1-2 kez, ağaçların güney-doğu kısımlarındaki parlak, yağlanmaya başlamış, flüoresans sarı renkteki en az 1000’er meyvede yapılarak vuruk yüzdesi belirlenir. 

  • Yapılan sayımlar sonucunda salamuralık çeşitlerde %1 vuruk, yağlık çeşitlerde ise %6-8 vuruk saptandığında, yer aletleri ile zehirli yem kısmi dal ilaçlaması veya kaplama ilaçlama yapılmalıdır.

Kullanılabilecek bazı etken maddeler

Etken madde  

Dozu

İlaçlama/Hasat arasındaki süre

621,5 g/l Hidrolize Protein

150 ml/10 l su

30,50 g/l Amonyum tuzu (30 g/l Diamonyum fosfat + 0,5 g/l Amonyum karbonat)               

1 ad. tuzak/Ağaç (Kitlesel tuzaklama)

%44 Hidrolize edilmiş mısır gluteni 

200 ml + 400 g (Malathion 25 WP)/ 10 l su 

7 Gün

Ammonium carbonate (99.6%) 1,7-Dioxaspiro (5,5) undecane (0.04%)+Karton Tuzak               

1 Adet Tuzak/Hektara (İzleme-Monitör amaçlı)

%0,1 (1,7)-dioxaspiro (5,5) undecane + %0,0187 Deltamethrin + Tuzak   

Feromon+Tuzak                1 ad. tuz./ 1-2 Ağaç

100 g/l Alpha-cypermethrin               

25 ml / 100 lt. su

14 gün

10 g/l Azadirachtin               

500 ml/100 l su(ergin,larva,nimf)               

3 gün

950 g/l Malathion               

200 ml/ha+800ml/ha Hidrolize protein               

7 gün

400 g/l Dimethoate               

100 ml /100 l su larva -ergin (zehirli yem kısmi ilaçlama) 750 ml ilaç +4000 ml protein hidrolizat /ha larva-ergin 

21 gün

 



İlaç Önerileri