Hasar tipi: Fizyolojik

Hasarın yeri: Meyvenin dışı

Hasarın oluşumu: Hasattan önce ortaya çıkar

Hasarın görüldüğü çeşitler: Santana, Kanzi®- Nicoter, Jonagold, Gravensteiner, Gloster, Boskoop

Belirtileri: Çoğu zaman, hasar kendini geniş çaplı ruslaşma, yara benzeri don dilleri, lekeler veya bantlar şeklinde gösterir. Ciddi hasar görmüş meyveler genellikle deforme olur veya kabuğu çatlar. Etkilenen bitkilerde tamamen başarısızlığa kadar varan verim kayıpları görülür. Genellikle ağaçların sadece üst taç bölgesinde tatmin edici meyve tutumu vardır.

Patojen oluşumunun nedeni: Tomurcuk kırılmasından sonraki geç donlar tomurcuk, çiçek veya genç meyvelerin hücrelerindeki suyun donmasına neden olur. Donmuş suyun genleşmesi hücrelere geri döndürülemez şekilde zarar verir.

Fizyolojik sebepler: Don, iç tohum hücrelerini bile tahrip edecek kadar şiddetli olursa, genellikle meyve tutumu olmaz. Sadece tek tek hücreler veya hücre bölgeleri hasar görürse, bir meyve gelişebilir. Bununla birlikte, çatlak ve yaraların oluştuğu yerlerde, esasen suberinden oluşan bir onarım dokusu oluşur. Bu yaralı bölgede, daha fazla hücre büyümesi yeteneği de bozulur, böylece geniş ruslaşma veya meyve deformasyonları gelişebilir. Dona karşı duyarlılık genetik olarak belirlenir ve gelişimin fenolojik aşaması ilerledikçe artar. Kış uykusu sırasında en düşük ve çiçeklenme sırasında en yüksektir. Besin maddeleri ve asimilatlar ile iyi bir şekilde beslenen ağaçlar, örneğin bir önceki yıl yüksek verim ve besin maddesi eksikliği nedeniyle zayıflamış ağaçlara göre genellikle dona karşı daha az hassastır.

Mücadele önerileri: 

- Uygun mikro iklime sahip yerler seçin 

- Etkili don koruma önlemleri uygulayın (örn. don koruma sulaması) 

- Dengeli generatif ve vejetatif büyüme sağlayın 

- Yeterli tozlaşmayı sağlayın 

- Optimum eğim düzenlemesi ve gübreleme yoluyla asimilat ve besin eksikliklerinden kaçının 

- Genç meyve üretmek için don olaylarından sonra armutlar için Gibberellin uygulamaları.