Hastalık Adı: Kuru Çürüklük
Hasar Tipi: Parazitik
Hasarın Görüldüğü Yer: Meyvenin dışı ve içi, özellikle kabuk ve alt et dokular
Hasarın Zamanı: Hasattan önce
Etkilenen Çeşitler: Tüm elma çeşitleri
Belirti ve Bulgular:
Kuru çürüklük, genellikle düşük bağıl neme sahip depo koşullarında ortaya çıkar. Meyve üzerinde mantar kaynaklı çürükler gelişir, ancak bu çürükler tipik yaş çürüklüklerden farklıdır. Etkilenen alanlar genellikle:
-
Şekilsiz, solgun veya kahverengi-gri lekeler
-
Kurumuş, kağıt kabuğu görünümünde yüzey yapısı
-
Sert ve kuru doku
-
Mantarların neden olduğu pigmentlerin etkisiyle oluşan renk değişimleri
Meyve yapısını kaybetmeden, renk bozulmasıyla birlikte yüzeyde kurumuş görünüm kazanır. Genellikle kabuk dokusuyla sınırlıdır. Nem eksikliği nedeniyle çürük ilerlemez ve derin dokulara yayılmaz. Bu nedenle “kuru çürüklük” olarak adlandırılır. Soğuk hava depolarında nem kontrolü yetersizse, bu durum yaygınlaşabilir.
Patojen Etmenleri:
-
Nectria türleri
-
Penicillium türleri
-
Botrytis türleri
-
Fusarium türleri
-
Alternaria türleri
Bu etmenler çoğunlukla latent (gizli) enfeksiyonlarla meyveye bulaşır, hasat sonrası uygun olmayan koşullarda aktive olur.
Enfeksiyon Zamanı:
Hasattan önce meydana gelir. Çoğunlukla çiçeklenme sonrası enfeksiyon gerçekleşir; ancak hastalık belirtisi hasat sonrası düşük nemli ortamlarda gözlenir.
Gelişimi Teşvik Eden Faktörler:
-
Düşük bağıl nem (%85’in altı)
-
Yetersiz soğuk hava deposu havalandırması
-
Zedelenmiş meyveler
-
Mantarın meyveye latent olarak bulaşması (çoğu zaman belirti vermeden taşınır)
-
Hasat sırasında oluşan mikro yaralanmalar
Korunma ve Yönetim Önerileri:
-
Soğuk hava deposu bağıl nemi %90–95 aralığında tutulmalı
-
Hasar görmüş meyveler depolanmamalı
-
Depo hijyeni sağlanmalı
-
Hasat sırasında meyvede yara oluşturacak uygulamalardan kaçınılmalı
-
Latent enfeksiyonları azaltmak için üretim sezonu boyunca mantar ilaçları uygun şekilde uygulanmalı
-
Depolama süresi boyunca düzenli kontrol yapılmalı ve etkilenen meyveler ayıklanmalı