Hasar tipi: Fizyolojik

Hasarın yeri: Meyvenin dış kabuğunda

Hasarın oluşumu: Hasattan önce ortaya çıkar

Hasarın görüldüğü çeşitler: Holsteiner Cox, Wellant®- Fresco, Junami®- Diwa, Cox Orange, Rubinette, Jonagold, Gala, Golden Delicious, Elstar, Boskoop

Belirtileri: Etkilenen meyveler, meyve yüzeyinde kahverengi-gri pürüzlü, kısmen ağ benzeri yapılar gösterir. Bazen paslanma kaliks veya sap çukuru gibi belirli alanlarla sınırlıdır, ancak meyvenin tamamının etkilenmesi de söz konusu olabilir. Aşırı durumlarda meyvelerin şekli bozulur ve hatta kabuğu yırtılır. Paslanmış bölgeler daha fazla su kaybeder, böylece etkilenen bölgeler veya meyvenin tamamı bir süre sonra buruşur.

Patojen oluşumunun nedeni: Meyve kabuğundaki en küçük yaralanmalar, tek tek hücrelerin ölümüne ve etkilenen bölgelerin mantarlaşmasına yol açar. İnsan gözü bu yara izli bölgeleri ruslaşma olarak algılar. Duyarlılık genetik olarak belirlenir ve epidermisin farklı yapısında yatar. Paslanma genellikle tam çiçeklenme ile en fazla 40 gün sonrası arasında meydana gelir. Bu sırada genç meyve hızla büyür ve yüzeyi büyük ölçüde genişler. Buna ek olarak, özellikle uzun süreli ıslaklık dönemleri, aynı zamanda geç donlar veya büyük sıcaklık düşüşleri ve sıcak dönemler de oluşumu teşvik eder. Düzensiz su temini veya gece ile gündüz arasındaki büyük sıcaklık farklarından kaynaklanan büyüme atakları da ruslaşmayı teşvik edebilir. Kötü tozlaşma koşulları veya kök hasarı da pürüzsüz cilt üzerinde olumsuz bir etkiye sahiptir. Ancak uyumsuz bitki koruma maddeleri (örn. kükürtlü kireç), kirlenmiş sulama suyu (örn. demir), hayvan zararlıları (örn. pas akarı), mekanik hasar (örn. dolu veya rüzgarla aşınma) veya mikroorganizmalar (örn. mayalar) tarafından doğrudan hücre hasarı da kızarmaya neden olabilir.

Fizyolojik sebepler: Meyve kabuğunun en dış tabakası olan kütikula, epidermis tarafından dış etkilere karşı koruyucu bir bariyer olarak salgılanan çeşitli mum ve pektinlerden oluşur. Bu koruyucu tabaka hasar görürse, alttaki epidermal hücreler ölür ve mikro çatlaklar oluşur. Bunların yerini esas olarak suberinden oluşan bir onarım dokusu alır. Ruslaşmaya duyarlı çeşitler, hücreleri ayrılmış veya içlerinde büyüyen kütikül tarafından sarılmış düzensiz yapılı epidermis yapıları gösterir. Kütikül büyümesi, bazı dış ve/veya iç faktörler nedeniyle meyvenin artan iç basıncına artık benzer şekilde ilerlemezse, bu yapılar mikro çatlak oluşumunu ve dolayısıyla kızarmayı artırma eğilimindedir. Örneğin, uzun süreli ıslaklık veya aşırı sıcaklıklar bu düzensiz büyümeyi ve dolayısıyla mikro çatlakların oluşumunu artırırken, diğer şeylerin yanı sıra meyvenin köklerinde ve yumurtalıklarında oluşan ve hücre bölünmesini ve uzamasını teşvik eden gibberellinlerin oluşumu azalttığı görülmektedir. Mekanik hasar ayrıca tek tek hücreleri veya hücre kümelerini doğrudan tahrip edebilir ve böylece sonuçta ruslaşmaya neden olabilir.

Mücadele önerileri: 

- Mikro iklim ve toprak fiziği açısından en uygun yerleri seçin ve eşit su ve besin kaynağı sağlayın.

- Yeterli tozlaşmayı sağlayın.

- Uygun yetiştirme önlemleriyle meyvenin kurumasını teşvik edin. 

- Dondan korunma önlemleri alın. 

- Demir veya tuz içeren suyla sulama yapmayın. 

- Sulama yaparken uzun süre meyve sulamaktan kaçının (örneğin sabahları sulayın). Uzun süreli meyve sulamasından kaçının. (örn. sabah saatlerinde sulama, damla sulama kullanın) 

- Güneş yanığı riski varsa iklimlendirmeli sulama kullanın. 

- Yapraklara agresif pestisitler veya gübreler veya şüpheli tank karışımları uygulamayın. 

- paslanmaya duyarlı faz sırasında birkaç kez gibberellin uygulayın. 

- Kökleri dikkatlice budayın.

Genellikle şu durumlarda ortaya çıkar: Cilt lekeleri