(Tetranychus urticae)
Tanımı ve Yaşayışı:
Erginler 0.5-0.7 mm boyunda, oval şekilde olup, gözle zor
fark edilirler. Yaprağın alt yüzünde ördükleri ipek ağlar arasında ergin,
larva, nimf ve yumurtaları bir arada görülür. Kışı ılık geçen bölgelerde yaz
aylarında olduğu gibi yaşayıp üremelerine devam ederler. Tarla kenarı ve
içindeki yabancı otlardan ve bulaşık fidelerden sebzelere geçerler. Yılda 10-12
döl verirler.
Zarar şekli ve belirtileri
- Yaprakta varlığını, yaprağın önce sararıp sonra kızarması
ile belli eder. ilk sararmalar, yaprağa üstten bakıldığında sarı noktalar
şeklinde görülür, daha sonra yaprağın bir bölümü veya tamamı kızarır. Emilerek rengi değişen
yapraklar kolayca fark edilebilir.
- Taraklanmadan önce yoğunluk kazanırsa, yaprakların kurumasına
neden olarak bitkinin beslenmesini yavaşlatır, neticede bitki boyu kısa kalır.
- Gelişmenin yavaşlaması taraklanmayı geciktirir.
- Taraklanma döneminden sonra tarak, çiçek ve küçük kozalarda
da beslenerek çabuk dökülmelerine neden olur.
- Koşullara göre zarar oranı % 40`a kadar çıkabilir.
Mücadele yöntemleri
Kimyasal olmayan mücadele
- Zararlı kışı yabancı otlarda
geçirdiği için pamuk tarlaları çevresindeki yabancı otların temizlenmesi ilk bulaşmaların geciktirilmesi yönünden
etkili olabilir.
- Bitki su stresine sokulmamalı.
Sussuz kalan bitki zararlara daha duyarlı olur.
- Yüksek miktarda kullanılan Azotlu
gübreler Akarların üremesini teşvik eder. Düşük azotlu gübreler tercih
edilebilir
- Sağlıklı yetiştirilen bitkiler
hastalık ve zararlılara karşı daha dayanıklı olur.
Kimyasal mücadele
Mücadele zamanının belirlenmesi
için bitkiler 4-6 yapraklı olduktan sonra sürveylere başlanır. Ekonomik zarar
eşiği 10 adet ergin+nimf /yapraktır.
