Tanımı ve biyolojisi

Pamuklarda fide kök çürüklüğüne oldukça geniş bir etmen grubu neden olmaktadır. Toprak kökenli funguslar olarak adlandırılan bu etmenlerden biri veya birkaçı bir arada bulunarak bu hastalığı meydana getirirler. Kışı toprakta veya topraktaki bitki artıklarında geçirirler. Uygun çevresel koşullar oluştuğunda bitkileri enfekte ederler.

Pamuklarda fide kök çürüklüğüne oldukça geniş bir etmen grubu neden olmaktadır. Toprak kökenli funguslar olarak adlandırılan bu etmenlerden biri veya birkaçı bir arada bulunarak bu hastalığı meydana getirirler.

Kışı toprakta veya topraktaki bitki artıklarında geçirirler. Uygun çevresel koşullar oluştuğunda bitkileri enfekte ederler. Hastalığın ilk belirtileri yeni oluşmuş kökte görülür.

Bu köklerin kabuk dokusu renk değiştirerek yumuşamaya ve çürümeye başlar. Toprak yüzeyine çıkabilmiş hasta fidelerin kökleri ve kök-boğazı kahverengileşir, incelir, bitki ayakta duramaz, devrilir ve kurur.

Pamuk ekimi yapılan alanlarda sıklıkla görülebilen hastalık, özellikle bulaşık ve nem tutan topraklarda yağışlı ve serin giden ekim dönemlerinde tarlanın yeniden ekilmesini gerektirebilmektedir.

Bu durum tohum, ilaç ve toprak işleme masraflarının artmasına ve geç ekimden dolayı ürün kaybına neden olarak büyük ekonomik zararlar oluşturmaktadır.

Ancak hastalık daha çok kendisini tarlada yer yer boşluklar şeklinde göstermektedir.

Mücadele yöntemleri

Kimyasal olmayan mücadele

• Çimlenme kapasitesi yüksek, sertifikalı delinte tohumluk kullanılmalı
• Toprak sıcaklığı 18°C’ye ulaşmadan ekim yapılmamalı
• Erken dönemde, soğuk ve ıslak topraklarda ekim yapılması zorunlu görünü yorsa, drenajı iyi yapılmış tohum yataklarına ekim yapılmalı
• Derin ekimden kaçınılmalı
• Toprağı kuru tutarak hastalık etmenlerinin çoğalmasına engel olan özellikle hububat gibi bitkilerle ekim nöbeti uygulanmalı.
• Toprağın kaymak bağlaması önlenmelidir.
• Tohum ilaçlaması yapıldıktan sonra ekim yapılmalıdır.